Hamburg'daki gençliği fakirlik içinde geçen Johannes Brahms, para kazanabilmek için daha 14 yaşında meyhanelerde, eğlence yerlerinde piyano çalmaya başlamış, ertesi yıl ilk resitali ilgi görmeyince bu işine devam etmiş, ucuz fiyatlara ders vermiş, ayrıca ufak lied'ler, koro parçaları da yazmaya başlamıştı.

1850'de 17 yaşındayken Macar kemancı Eduard Reményi (1830-98) ile karşılaşmış ve ona turnelerinde eşlik etmeyi kabul etmişti. O çağlarda Habsburg hanedanının egemenliğinde olan Macaristan'ın müziğini, daha doğrusu Çigan ezgilerini, Reményi'den çok kez dinlemişti.

Macar asıllı bir diğer kemancı Joseph Joachim (1831-1907) onlar için Hannover Sarayı'nda konser ayarlamış, hatta onları Weimar'da oturan List'e göndermişti. Brahms'ın Macar çingene müziğine ilgisi 1853 yıllarına rastlamaktadır. O yıl yazdığı sanılan Bir Macar Teması Üzerine Varyasyonlar (Op.21 no.2) 1861'deki sol minör Piyanolu Dörtlü'nün ve 1887'deki Keman Konçertosu'nun finalleriyle 1891'deki Op.115 Klarnetli Beşli'nin ağır bölümü bu etkiyi gösterir. Bu etkiyi en belirgin biçimde sergileyen eser ise, ilk iki bölümü 1869'da yayınlanan dört el piyano için Macar Dansları'dır.

O yıl birinci ve ikinci bölümlerde beşer dans olarak hazırlanan eser, 1880'de üçüncü bölümde altı, dördüncü bölümde beş dans olarak tamamlandı. Çok beğenilen, 1880'de adeta ağırlığınca altınla telif hakkı verilen bu 21 Macar Dansı'nın yalnızca üçünün (no.1-3 ve 10) orkestra düzenlemesi besteci tarafından yapılmıştır. Hatta besteci, ilk iki bölümü solo piyanoya da uyarlamıştır.

İlginizi çekecek, öneririm:
Sergey Rahmaninov, Piyano Konçertosu No. 2 Op. 18 Do Minör