Sir Edward William Elgar, çoğu eseri İngiliz ve uluslararası klasik müzik konserleri repertuvarına girmiş olan 1857 doğumlu İngiliz bir bestecidir. En bilinen eserleri arasında Enigma Çeşitlemeleri, keman ve viyolonsel için konçertoları ve iki de senfonisi yer alır.

İngiliz müziğinde görülen canlanmanın öncülerinden biri olan besteci Edward Elgar, Worchester yakınındaki Broadheath şehrinde doğmuştur. Kilise orgcusu olan babası müzik alet ve araçlarının alım satımıyla uğraşıyordu. Elgar ilk müzik çalışmalarına böyle bir ortam­da başlamıştır.

Müzikle çok ilgilenmesine, beste denemeleri yapmasına karşın sistemli bir mü­zik eğitimi görmedi. Usta bir kemancı olduğu için yaşamını keman çalarak kazanmayı düşünüyordu. Ancak evlilik sonrası eşinin de desteğiyle beste çalışmalarını yoğunlaştırdı.

1899'da bestelediği ve en büyük yapıtların­dan biri olan Enigma Çeşitlemeleri toplam 14 çeşitlemeden oluşur; ilk 13'ü üstü kapalı bir biçimde arkadaşlarını, sonuncusunda ise ken­dini betimler. Bu çalışmasıyla adını besteci olarak duyuran Elgar, Henry Purcell'dan son­raki ilk büyük İngiliz besteci olarak kabul edilir.

Elgar'ın 1900'de bir şiire dayanarak beste­lediği Gerontius'un Düşü adlı oratoryo birçok eleştirmence sanatçının başyapıtı olarak de­ğerlendirilir. Kral VII. Edward'ın 1901'deki taç giyme töreni için yazdığı Debdebe ve Şata­fat adlı beş marş ise büyük yankı uyandırmış ve bestecinin İngiliz ulusunca benimsenmesi­ne ve sevilmesine yol açmıştır.

Yazdığı marşlarla değil duygulu yapıtlarıyla anımsanmak isteyen Elgar, yaşamının büyük bir bölümünü Gal sınırına yakın bir bölgede geçirdi ve bestelerinde bazı Gal halk türküle­rinden de yararlandı. 1904'te "sir" unvanı alan Elgar 1905-08 arasında Birmingham Üniversitesi'nin ilk müzik profesörü oldu.

1908'de ilk kez yorumlanan Birinci Senfoni'yle, Elgar yeteneğinin doruğuna ulaştı. 1911'de yazıp VII. Edward'ın anısına adadığı İkinci Senfoni'de Edward döneminin şaşaalı yaşamı anlatılır. Aynı yıl bestelediği Tören Marşı sevilen ve çok çalınan yapıtlarındandır.

Lon­dra Kentinde adlı uvertürü bestecinin mizah yönünü yansıtır. Müziği zaman zaman neşeli ve hafiftir. Karısının ölümünden sonra az sa­yıda beste yapan Edward Elgar, öldüğünde geriye bit­memiş bir senfoni, bir piyano konçertosu ve bir opera bırakmıştır.

İlginizi çekecek, öneririm:
Aleksandr Borodin, Senfoni No. 2 Si minör