Francis Poulenc (1899-1963), 20. yüzyılın en önemli Fransız bestecilerinden biridir. Paris'te varlıklı bir ilaç üreticisi ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Poulenc, çoğunlukla kendi kendini yetiştirmiş bir bestecidir. Besteci Ricardo Viñes'ten piyano dersleri almış ve Charles Koechlin ile kompozisyon çalışmıştır.

Poulenc'in Sextuor (Sextet) FP 100 eseri, standart bir üflemeli beşli (flüt, obua, klarnet, fagot ve korno) ve piyano için yazılmış bir oda müziği eseridir. Eserin yazılış tarihi konusunda 1931-1932 yılları arasında farklı tahminler bulunmaktadır. İlk olarak 1933'te seslendirilmiş, ancak besteci tarafından 1939'da revize edilmiştir. Üç bölümden oluşan eser yaklaşık 18 dakika sürmektedir.

Paris Konservatuvarı'nın direktörü tarafından kompozisyon tarzının fazla ilerici olduğu gerekçesiyle reddedilmesine rağmen Poulenc, Les Six (Fransız Altılısı) olarak bilinen 20. yüzyıl Fransız besteciler grubunun en üretken üyesidir. Besteci, müzik hayatı boyunca bale müzikleri, operalar, ve konçertolara ek olarak çok sayıda şarkı da bestelemiştir. Dini müzik alanında da önemli eserler vermiş olan Poulenc'in müziği, neşeli ve ciddi anlar arasında keskin geçişleriyle ünlüdür.

Fransız Altılısı'nın eserlerinde, hafta sonu sirk ziyaretlerinde duyulan sahne müziğinin açık etkileri ve genel olarak Erik Satie'nin belirlediği melodik öncüllere bağlılık görülür. Poulenc bu eseri, Le Bal Masqué kantatı ve İki Piyano için Konçerto'su ile yaklaşık aynı dönemde bestelemiştir.

Francis Poulenc, Sextet Eserinin Bölümleri

I. Allegro vivace
II. Divertissement: Andantino
III. Finale: Prestissimo

Birinci bölüm üç bölmeli formda olup, tüm çalgıların yükselen gamlarıyla başlar ve karmaşık ritimler, caz tınıları ve piyano eşliğiyle enerjik bir açılış bölümüne geçer. Bölümün ortasında fagot ile başlayan ve diğer çalgıların tekrarladığı daha yavaş bir kesit yer alır. Bölümün sonunda orijinal tempoya geri dönülerek yeni temalar eşliğinde güçlü bir finale ulaşılır.

İkinci bölüm, "A" bölümlerinin "B"den çok daha yavaş tempoda işaretlendiği iki bölmeli bir formda yazılmıştır. Bu bölüm genellikle Klasik dönem divertimentolarından etkilenmiş olup, aynı zamanda Mozart'ın yavaş bölümlerinin bir parodisini andırır. Los Angeles Filarmoni'den Orrin Howard'ın da belirttiği üzere, daha hızlı "B" bölümü bir çeşit müzikal güldürü unsuru olarak görülebilir. Bölümde üflemeli çalgılarda çeşitli dokular kullanılırken, piyano genellikle ikincil bir rol üstlenmiştir.

Final bölümü bir "Offenbach galopuyla" başlar ve rondo formundadır. Caz ve ragtime etkilerinin (yine Fransız Altılısı'nın hafta sonu gösterilerinin bir ürünü olarak) yanı sıra neoklasik akımın satirik bir betimlemesidir. Final, önceki iki bölümün temalarını yineleyerek bir bütünlük duygusu yaratır ve bestecinin idollerinden Maurice Ravel'e göndermeyle lirik ve ciddi bir koda ile sona erer.

Poulenc Sextet Hakkında Eleştiriler ve Değişiklikler

Eser ilk kez 1933'te Poulenc'in kendisinin piyanoda, Marcel Moyse, Roland Lamorlette, Louis Cahuzac, Gustave Dhérin ve R. Blot'nun sırasıyla flüt, obua, klarnet, fagot ve kornoda yer aldığı bir konserde seslendirilmiştir. Geleneklere bağlı müzik çevreleri tarafından iyi karşılanmamış, hatta Le Temps gazetesinden besteci ve eleştirmen Florent Schmitt eseri başıboş ve bayağı olmakla eleştirmiştir. Les Nouvelles littéraires'den André George ise daha olumlu bir eleştiri yazarak "Tüm Fransa Poulenc'in açtığı pencerelerden dışarı taşıyor" diye yazmıştır. Bestecinin son yıllarında, John de Lancie'nin de aralarında bulunduğu Philadelphia Orkestrası üyelerinden oluşan Philadelphia Üflemeli Beşlisi ile eseri seslendirmiştir.

Poulenc, eserin ilk halinden memnun olmadığı için kompozisyonu Ağustos 1939'da kapsamlı bir şekilde revize ederek besteci ve şef Nadia Boulanger'e şöyle demiştir: "İlk halinde bazı iyi fikirler olmasına rağmen bir bütün olarak kötü kurgulanmıştı. Oranları değiştirip, daha iyi dengeleyerek çok daha net bir hale getirdim".

Eser yakın zamanda, 13 Ocak 2025'te Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası sanatçılarından Sibel Ayhan Bayer (Flüt), Kaan Civelek (Obua), Fevzi Onur Ustabaş (Klarnet), Seyfi Can Dağlar (Fagot), Atay Bağcı (Korno) ve Tayfun İlhan (Piyano) tarafından seslendirilmiştir.